Zoals ik al eerder schreef, geniet ik erg van het lezen tijdens mijn vakantie. Ik ben net klaar met het lezen van ‘De Prooi’ van Jeroen Smit. Een erg interessant boek gezien de unieke kijk in de keuken van een – voor Nederlanders gezien – grote bank. Misschien heeft het een beetje een iets te negatieve kijk op de politieke spelletjes die op het hoogste niveau plaatsvinden, maar het gaf daarentegen ook aan wat de waarde is van een goed en uniform informatie systeem. Niet alleen voor de dagelijkse gang van zaken, maar juist ook voor grote strategische beslissingen die genomen worden. Vaak kan zo’n informatie systeem van grote waarde zijn als ondersteuning van koerswijzigingen die topbestuurders soms moeten maken. Maar niet in het geval van ABN Amro.

Een projectteam, genaamd Arrow, heeft in het voorjaar van 2000 de taak om te kijken welke richting ABN Amro heen moet gaan en waar nu de wortels en toegevoegde waarde van de bank zitten – in welke takken van de dan breed opgezette (universele) bank wordt nu het meeste geld verdiend? Een antwoord zou snel kunnen komen van een goed managementinformatiesysteem. Maar dat blijkt niet het geval: er is geen standaardisatie. “Namen van klanten en producten worden in de verschillende systemen op verschillende manier afgekort.” (p. 152) en “Ze [de cijfers] zijn per land en regio beschikbaar maar niet in geconsolideerde vorm” (p. 157). Desondanks maakt de dan bijna bestuursvoorzitter Rijkman Groenink haast en hakt, “zonder over de goede cijfers te beschikken, zonder te weten waar de bank nou eigenlijk het meeste geld verdient” (p. 158), de knoop door.

Een later blijkt verkeerde beslissing, het is een strategische koers die jaren later namelijk wordt teruggedraaid. En dat terwijl het managementinformatiesysteem eind augustus 2000 al duidelijk aangeeft dat de dan gekozen koers niet degene is die het meeste geld zal opleveren.

Conclusie: informatie en kennis over de gehele linie is een belangrijke onderbouwing voor strategische keuzes. Een organisatie die nieuwe bedrijfsonderdelen integreert en oude onderdelen afstoot, zou continue moeten investeren in en werken aan een managementinformatiesysteem dat de gehele organisatie op een gestandaardiseerde manier omvat. Alleen dan kunnen keuzes goed onderbouwd worden en zijn ze minder afhankelijk van politieke spelletjes en intuïtie.

De Prooi is een echte aanrader om te lezen. Bovenstaand voorbeeld viel mij op aangezien het in mijn interessegebieden ligt, maar vooral de interne ruzies, machogedrag en twijfels geven de sociale kant van de Raad van Bestuur een enorme verdieping.